
Je weet het zeker: er komt een hond in je leven. Maar dan komt die ene lastige vraag: wordt het een reu of een teefje? En ja, als je daar wat onderzoek naar doet, krijg je vaak tegenstrijdige info.
De een zegt: “Teefjes zijn liever.”
De ander: “Reuen zijn aanhankelijker.”
En dan nog iemand: “Ach joh, het ligt allemaal aan de opvoeding.”
Wie heeft er nou gelijk?
Laten we het eerlijk en luchtig houden. Geen stoffige wetenschappelijke analyses, maar gewoon de praktische verschillen tussen reuen en teefjes, op een rijtje. Mét een vleugje humor, want hé — we hebben het over honden. En die maken ons leven leuk, toch?
Laten we beginnen bij het begin: het uiterlijk
Oké, klinkt oppervlakkig, maar toch: er zijn zichtbare verschillen tussen een reu en een teefje.
- Reuen zijn meestal wat groter, zwaarder en gespierder.
- Teefjes zijn vaak iets lichter, ranker en hebben een fijnere bouw.
Bij sommige rassen is het verschil klein (denk aan chihuahua’s), bij andere best groot (denk aan herders of labradors).
Let op: Als je liever een hond hebt die je makkelijk op kunt tillen in bad of in de auto, dan kan een teefje praktischer zijn — tenzij je je biceps wilt trainen.
Gedrag: cliché vs. realiteit
Iedereen heeft een mening. Maar wat klopt nou echt?
In het algemeen:
- Reuen worden vaak omschreven als wat aanhankelijker, stabieler en relaxter — zolang ze gecastreerd zijn of geen dominante neigingen hebben.
- Teefjes zijn vaak wat zelfstandiger, alerter en kunnen pittiger uit de hoek komen, zeker tegenover andere teefjes.
Maar let op: elke hond is anders. Er zijn teefjes die knuffelkonten zijn en reuen die diva’s zijn.
Het hangt ook veel af van:
- Opvoeding
- Ras
- Leefomgeving
- Hoe goed jij je hond begeleidt
Hormonen: loops of stoer doen?
Ah, hier komt het echte verschil: de hormonen. Bereid je voor.
Teefjes:
- Worden gemiddeld 2x per jaar loops (meestal 2-3 weken).
- Dat betekent: bloedverlies, stemmingswisselingen, veel aandacht van reuen in de buurt.
- Sommige teefjes worden schijnzwanger en gaan zich anders gedragen (nukkig, nestgedrag).
Wat moet je weten?
- Tijdens de loopsheid kun je vaak niet loslopen (reuen ruiken haar op 3 kilometer afstand).
- Sommige mensen kiezen ervoor om hun teefje te laten steriliseren (vermindert hormonale schommelingen en voorkomt pups).
Reuen:
- Worden niet loops (lucky you).
- Kunnen wél super gefixeerd raken op een loopse teef in de buurt.
- Sommige reuen gaan dan piepen, markeren (plasje hier, plasje daar), of raken gestrest.
- Kunnen dominant gedrag vertonen naar andere reuen, zeker als ze niet gecastreerd zijn.
Castratie is een optie, maar niet altijd dé oplossing. Gedrag wordt niet per se 180 graden anders, maar hormoongerelateerde onrust kán verminderen.

Socialisatie: vriend of vijand?
Dit is geen vaste regel, maar wordt vaak gezegd:
- Reuen kunnen soms botsen met andere reuen, vooral als beide dominant zijn.
- Teefjes hebben vaker spanningen met… jawel, andere teefjes. Tevenruzie kan pittig zijn.
De uitdrukking “twee dominante teven in huis” bestaat niet voor niets
Toch geldt: goed socialiseren en opvoeden maakt álles makkelijker. Reu of teef — elke hond moet leren omgaan met andere honden.
Training en gehoorzaamheid
Sommige mensen zeggen: “Teefjes luisteren beter.”
Anderen zeggen: “Reuen zijn juist trouwer.”
De realiteit?
- Teefjes kunnen wat sneller leren, maar ook wat eigenwijzer zijn.
- Reuen zijn vaak wat gelijkmatiger, maar kunnen afgeleid raken door geurtjes of andere honden (vooral puberende reuen… je bent gewaarschuwd).
In de praktijk?
Een goed gemotiveerde hond, mét een beetje lekkers, doet z’n best — ongeacht geslacht.
Gezondheid & operaties
Er zijn een paar medische verschillen om rekening mee te houden.
Teefjes:
- Grotere kans op baarmoederontstekingen of melkkliertumoren (vooral op latere leeftijd).
- Sterilisatie vóór de eerste of tweede loopsheid kan dat risico flink verkleinen.
Reuen:
- Kunnen prostaatproblemen ontwikkelen.
- Castratie voorkomt dat meestal.
- Ongecastreerde reuen kunnen ook vaker last hebben van hormonale onrust.
Maar: operaties kosten geld en zijn niet zonder risico. Overleg altijd met je dierenarts.
Mijn hond, jouw hond – wat past bij jou?
Dus… wat moet je kiezen?
Er is geen goed of fout. Maar hier wat denkrichtingen:
Als jij… | Dan past misschien een… |
---|---|
Liever geen loopsheid wil | Reu (of gesteriliseerd teefje) |
Houdt van zelfverzekerde honden | Teefje |
Wil een grote, stoere hond | Reu (vaak groter) |
Bang bent voor reuen-ruzie in het park | Teefje (mits goed gesocialiseerd) |
Geen hormonale drama wil | Gecastreerde reu of gesteriliseerd teefje |
Al een hond hebt | Kijk naar het karakter én het geslacht van je huidige hond |
Let op: Twee reuen of twee teefjes kan goed gaan, maar hangt af van karakter en rangorde. Soms werkt een combinatie (reu + teefje) beter.
Tot slot: volg je gevoel (en je verstand)
Of je nu voor een reu of een teefje kiest — het gaat erom dat het klikt. Kijk niet alleen naar het geslacht, maar naar:
- Het karakter van de hond
- Jouw leefstijl
- Je ervaring met honden
- Of je andere dieren/honden hebt
- Wat je zoekt in een maatje
Reu of teef — ze kunnen allebei lief, ondeugend, grappig, slim, koppig en trouw zijn. Als je de juiste match vindt, maakt het geslacht vaak veel minder uit dan je denkt.
Veel succes met je keuze – en vooral: veel plezier met je nieuwe beste vriend(in)!